تشخیص ADHD
وجود داشتن اختلال فزون کاری / کمبود توجه (ADHD) نمی تواند از طریق تست های فیزیکی، از قبیل فشار خون یا اشعه X تشخیص داده شود.
در مقابل، متخصصین سلامت روان از یک فرآیند ارزیابی برای تشخیص ADHD استفاده می کنند.
در طول ارزیابی، پزشک متخصص بالینی اطلاعاتی را در مورد شما یا کودک شما جمع آوری می کند تا وجود داشتن ADHD را تشخیص دهد. معیار استفاده شده در این تشخیص عبارت از راهنمای آماری و تشخیصی اختلالات روانی (DSM) می باشد که یک راهنمای تشخیص استانداردی می باشد و در ایالات متحده استفاده می شود.
در طول دوره ارزیابی ADHD چه اتفاقاتی صورت می گیرد؟
فرآیند ارزیابی به صورت دقیق و همراه با جزئیات می باشد، و حتی ممکن است به ساعت ها کار بالینی نیاز داشته باشد. معمولا این ارزیابی در طول چندین جلسه صورت می گیرد. این کار باعث می شود تا ذهن شما برای هر جلسه ای آماده و فِرِش باشد. بخش زیادی از ارزیابی شامل یک مصاحبه عمیق با والدین می باشد.
در طی این مصاحبه ها، متخصص بالینی با مشکلاتی آشنا خواهد شد که در حال حاضر با آن مواجه هستید. همچنین ممکن است که متخصص بالینی در مورد سابقه پزشکی شما هم سوالاتی بپرسد که شامل جنبه های فیزیکی و روانی می باشد.
همچنین سابقه پزشکی خانواده هم دارای اهمیت می باشد، چرا که اطلاعاتی را در مورد تولد شما و مشکلاتی که احتمالا مادر شما در حین بارداری با آن مواجه بوده است، ارائه می دهد.
سابقه رشد، همانند سنی که شما شروع به ایستادن و راه رفتن و یا صحبت کردید و خواندن را یاد گرفتید هم جزء اطلاعات با ارزش می باشند. ممکن است که شما به عنوان یک فرد بالغ، بتوانید این اطلاعات را از والدین خودتان و یا موارد ثبت شده موجود به دست بیاورید.
در برخی از ارزیابی ها، اطلاعات مربوط به اختلالات فیزیکی از قبیل اختلال درقی، اختلال کلیوی یا کبدی، و یا صرع مهم می باشد. همچنین ممکن است که به آزمایشات مربوط به بینایی سنجی و شنوایی نیاز وجود داشته باشد، به خصوص در رابطه با افرادی که در خواندن مشکل دارند.
مرحله بعدی ارزیابی ADHD می تواند شامل سایر شرایطی (غیر از ADHD) باشد که شما با آن مواجه هستید. مثال های مربوط به این شرایط می تواند عبارت از نقایص یادگیری، اضطراب، افسردگی، اختلال حالت روانی و یا اختلال های مربوط به طیف اوتیسمی (در خود ماندگی) می باشد.
همچنین مصاحبه با والدین یا همسران، جزئی از مراحل ارزیابی می باشد، چرا که این مصاحبه ها می تواند منجر به مشخص شدن اطلاعات و آگاهی های مکملی شود. پرسشنامه ها و مصاحبه با سایر افراد مهم، همانند معلم یک کودک و یا برادران و خواهران افراد بالغ، می تواند عامل مهمی باشد.
ارزیابی عقلایی، می تواند برای اندازه گیری توجه ثابت و حواس پرتی به کار گرفته شود و همچنین آزمون حافظه هم می تواند به عنوان بخشی از ارزیابی به کار برده شود.