شاید قبول این نکته که هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد، سخت باشد. در واقع باید گفت که می تواند ADHD را با موفقیت مدیریت و درمان کرد.
معمولا در طی درمان علائم ADHD کاهش می یابد، بنابراین می توان در جنبه های مختلفی از زندگی، همانند عملکرد کاری و کلاسی، روابط، اعتماد به نفس، و عزّت نفس، پیشرفت هایی را مشاهده کرد.
هر چند که اغلب روش های درمان ADHD با تجویز دارویی همراه است، ولی درمان، کمک کردن، مهارت های اجتماعی، و تغییرات مربوط به سبک زندگی جزو عواملی هستند که در بهبود علائم ADHD مفید می باشند.
مطالعات صورت گرفته نتیجه گیری کرده اند که مهمترین روش درمان ADHD به جای انتخاب کردن درمان رفتاری یا تجویز دارویی، عبارت از ترکیب این دو مورد می باشد.
تجویز دارو
تجویز دارو رایج ترین رهیافت درمانی برای ADHD می باشد. در مورد بیشتر کودکان و افراد بالغ، این روش اصلی بخش از برنامه درمانی می باشد. دو گروه اصلی دارویی در درمان ADHD، عبارت از محرک ها و غیر محرک ها می باشند.
محرک ها:
تجویز این قبیل از داروها برای افرادی که دارای فزون کاری (فعالیت بیش از حد هستند) مناسب نمی باشد. با این وجود، داروهای محرک منجر به کاهش فزون کاری و تکانش می شوند و توجه افراد را افزایش می دهند. رایج ترین داروهای محرّک عبارتند از:
- آدرال (امفتامین و دکسو امفتامین)
- کانسرتا (متیل فندیت)
- دکسردین (دکسترومفتامین)
- فوکالین (دکس متلفندیت)
- متادیت (متی فندیت هیدروکلورید)
- ریتالین (متیل فندیت)
نکته مهمی که باید برای دستیابی به تجویز دارویی و تشخیص درست رعایت شود، عبارت از همکاری نزدیک با پزشکی است که دارویی را برای شما تجویز می کند. شما باید موثر بودن داروها و تاثیراتی که تجربه می کنید را به وی اطلاع بدهید.
در صورتی که کودک شما دارای ADHD باشد، او را معاینه کنید و سوالات خاصی را در مورد نحوه احساس وی بپرسید. دکتر شما با استفاده از این اطلاعات، داروهای تجویز شده را اصلاح می کند تا به درمان مناسبی دست یابید.
غیر محرک ها
در حالی که معمولا در مراحل اولیه درمان ADHD، داروهای محرک تجویز می شوند، ولی در برخی موارد می تواند از داروهای غیر محرک استفاده کرد. این داروها در صورتی انتخاب می شوند که شما یا کودک شما در نتیجه استفاده از داروهای محرّک، تاثیرات منفی را تجربه کنید و یا اینکه سابقه اعتیاد داشته باشید.
همچنین این امکان وجود دارد که پزشک شما از داروهای محرک و غیر محرک به صورت همزمان استفاده کند. چند نمونه از داروهای غیر محرک عبارتند از:
- استراترا (اتوموکستین)
- ولبوترین ایک ال (بوپروپوین هیدروکلورید)
برخی از پزشکان خانواده نسبت به ADHD اطلاعاتی را دارند و می توانند برای ADHD داروهایی را تجویز کنند. برخی از آنها ترجیح می دهند که شما را به یک فرد متخصص تری که می شناسند ، برای مثال یک روان پزشک کودکان یا بزرگسالان که در ADHD متخصص می باشد، ارجاع دهند.