عبارت بدعملکردی به صورت “عملکرد غیرنرمال یا معیوب” از طرف یک شخص فردی، ما بین افراد در هر نوع از رابطه، یا مابین اعضای یک خانواده تعریف می شود.
عملکرد ضعیف به هر دو نوع رفتارها و رابطه هایی اشاره می کند که کارایی ندارند و دارای یک یا چند جنبه منفی و ناسالمی هستند که برای مثال می توان به ارتباط ضعیف یا تضاد مکرر اشاره کرد.
این یک واژه ای می باشد که بیشتر توسط متخصصان سلامت روان و برای تعاملات ما بین افراد به کار گرفته می شود و در اغلب مواقع برای توصیف رابطه هایی استفاده می شود که دارای مشکلات و چالش های قابل توجهی می باشند.
اکثر افراد در زمانی که می خواهند با یک نوجوان مشکل دار مقابله کنند، از جنبه های بدعملکردی استفاده می کنند.
چرا که اعضای خانواده مجبور هستند با مشکلات رفتاری یا عاطفی نوجوان تطابق پیدا کنند و این مشکلات به صورت روزمره بر روی آنها تاثیر می گذارد.
مثال هایی از رفتار بدعملکردی
- یک نوجوان مشکل دار که عصبانیت خودش را از طریق ضربه زدن به سایر افراد نشان می دهد.
- یک زوج نوجوان که بدون صحبت کردن با یکدیگر با تضادهای موجود برخورد می کنند.
- یک خانواده ای که یکی از والدین به صورت روزمره مشروب می خورد و اعضای خانواده می ترسند که در رابطه با اتفاقات صورت گرفته با او صحبت کنند.
- یک نوجوان با تشخیص دوگانه که از مواد استفاده می کنند تا با علائم برخورد کند و سعی نمی کند که عامل اصلی ایجاد این مشکل را از بین ببرد.