
رفتارهای اجتنابی و اگروفوبیا
اختلال وحشت زدگی یک اختلال اضطرابی است که مشخصه آن ایجاد مجدد و غیر قابل پیش بینی حملات مزمن می باشد.
این حملات شامل علائم فیزیکی زیادی، همانند لرزش، عرق کردن، تنگی نفس، درد سینه و تهوع می باشد. همچنین این امکان وجود دارد که حملات وحشت زدگی از طریق علائم شناختی، همانند دیدگاه متفاوت نسبت به محیط و زوال شخصیت، صورت بگیرند که طی آن فرد احساس می کند که هیچ ارتباطی با خودش و اطراف خودش ندارد.
مدیریت علائم حملات وحشت زدگی به سختی امکان پذیر است. در شرایطی که فرد از حملات وحشت انگیز رنج ببرد، احساس ترس برای فرد یک کار غیر معمول نخواهد بود. ممکن است که فرد از این ترس داشته باشد که رفته رفته کنترل مغز خودش را هم از دست می دهد.
برخی از افرادی که از وحشت زدگی رنج می برند، رفتارهای اجتنابی را به عنوان روشی برای مقابله با ترس های مربوط به حملات وحشت زدگی، در خودشان رشد می دهند.
اگرو فوبیا چیست؟
در حدود یک سوم از افراد دارای اختلال وحشت زدگی، این اختلال اضطرابی به صورت مجزایی توسعه می یابد. اگرو فوبیا عبارت از یک ترس شدید از قرار گرفتن در موقعیت های خاص و ایجاد وحشت زدگی یا علائم مشابه وحشت زدگی، همانند
- غش کردن،
- احساس سرگیجه یا عدم هوشیاری،
- استفراغ، و یا تجربه یک سردرد مهیب
می باشد.
به طور خاص، افراد دارای اگرو فوبیا از صورت گرفتن وحشت زدگی در وضعیت هایی می ترسند که تحمل کردن آن بیش از حد مشکل می باشد و / یا توهین آمیز می باشد و منجر به فرار فرد از آن موقعیت می شود.
همچنین این امکان وجود دارد که فرد دارای اگرو فوبیا از ایجاد وضعیت های وحشت انگیز در مکان هایی بترسد که وی احساس می کند هیچ کس نمی تواند در آنجا به وی کمک کند. اغلب ترس های مربوط به اگرو فوبیا منجر به مستمر بودن رفتار های اجتنابی می شوند.