اضطراب جدایی در مهد کودک مسئله ای است ک تمام کودکان هنگامی که اولین بار وارد مهد کودک می شود، آن را تجربه می کنند. رفتن به مهد کودک برای اولین بار در واقع یک چالش بی سابقه برای کودکان است، در این شرایط اولین کاری که باید انجام دهید این است که هنگام ورود به مهد کودک با اضطراب جدایی مقابله کنید و راهکارهای مقابله را یاد خود و کودکتان دهید.
اضطراب جدایی در مهد کودک یکی از مشکلات شایع در کودکان پیش دبستانی است. این اضطراب زمانی رخ می دهد که کودک از جدایی از والدین خود، خواهر و برادر خود یا سایر افراد مهم در زندگی خود احساس ناراحتی یا ترس می کند. اضطراب جدایی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در کودکان بین ۱۸ تا ۳۰ ماهگی مشاهده می شود.
علل اضطراب جدایی
علل اضطراب جدایی در مهد کودک متعدد است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عوامل ژنتیکی: برخی از کودکان به طور ژنتیکی مستعد اضطراب هستند.
- تجارب گذشته: کودکانی که در گذشته تجربه های اضطراب آور یا آسیب زا داشته اند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به اضطراب جدایی باشند.
- شرایط محیطی: شرایط محیطی مانند جدایی از والدین در سنین پایین یا تغییر مکان زندگی می تواند خطر ابتلا به اضطراب جدایی را افزایش دهد.
علائم اضطراب جدایی
علائم اضطراب جدایی در مهد کودک می تواند شامل موارد زیر باشد:
- گریه کردن، فریاد زدن یا جیغ زدن هنگام جدایی از والدین
- اضطراب، بی قراری یا پرخاشگری
- ترس از خوابیدن به تنهایی
- کاهش اشتها یا وزن
- اختلال در خواب یا کابوس
کاهش اضطراب جدایی در مهد کودک
اگر کودک شما از اضطراب جدایی رنج می برد، می توانید با انجام اقدامات زیر به او کمک کنید:
- بگذارید بچه ها عشق و دلتنگی شما را احساس کنند. در واقع عشق و دلتنگی متقابل هستند، وقتی برای اولین بار فرزندانمان را ترک می کنیم تا به سر کار برویم، وقتی بچه هایمان برای اولین بار ما را ترک می کنند تا به مدرسه بروند. ما نیز مانند بچه ها دوران سخت از شیر گرفتن روانی را دوباره تجربه خواهیم کرد.
- یکی از وسایل راحتی مورد علاقه فرزندتان را بیاورید. این می تواند یک اسباب بازی مورد علاقه یا پتویی باشد که او را در محیط جدیدش با حس خانه و خانواده راحت و گرم می کند.
- بچه ها را با محیط آشنا کنید. اجازه دهید کودکان با محیط جدید و مراقبین آشنا شوند، با کودکان جدید آشنا شوند و بر ناآشنایی غلبه کنند.
- رو در رو خداحافظی کنید، لبخند و تشویق را برای بچه ها بگذارید و در مورد زمان دقیق ملاقات مجدد توافق کنید. بدون خداحافظی او را ترک نکنید و غمگین و نگران رفتار نکنید و کودک را به اشتباه تصور کند که رها شده است یا شروع بدی است و غیره.
- زمان توافق شده با فرزندان خود را حفظ کنید و شادی با هم بودن را دوباره تجربه کنید. نیاز فرزندتان به عشق را برآورده کنید، اجازه دهید احساساتی که برای یک روز سرکوب شده اند را کاملا رها کند و به او کمک کنید تا احساساتش را تنظیم کند تا بتواند عشق شما را تجربه کند.
- از نکات بد اجتناب کنید. وقتی بچه شیطون یا نافرمان است، نگویید: اگر دوباره نافرمان شدی، تو را به مهد کودک می فرستم… این گونه حرف ها باعث می شود که کودک از مهد بترسد و اضطراب جدایی در هنگام ورود به مهد کودک تشدید شود.
- کتاب های تصویری می توانند به شما و فرزندتان کمک کنند تا قبل از ورود به مهدکودک بر موانع روانی غلبه کنید
قصه در مورد ترس کودکان
- جغد کوچک، شودل
- بوسه جادویی، پین
- فراموش کردم بگویم دوستت دارم، ماس
- “من به مهد کودک نمی روم” استفانی بلک
- تام به مهد کودک می رود، ماری آلینا باروین
چند نکته مهم برای کاهش اضطراب جدایی در مهد کودک
- به کودک خود اجازه دهید در مورد احساسات خود صحبت کند. به او بگویید که طبیعی است که گاهی اوقات احساس ترس یا ناراحتی کند.
- به کودک خود کمک کنید تا مهارت های مقابله ای را بیاموزد. به او آموزش دهید که چگونه با احساسات منفی خود کنار بیاید.
- از ایجاد انتظارات غیرواقعی خودداری کنید. انتظار نداشته باشید که کودک شما بلافاصله از اضطراب جدایی خلاص شود. به او زمان و حمایت لازم را بدهید.
با رعایت این نکات می توانید به کودک خود کمک کنید تا بر اضطراب جدایی خود غلبه کند و از تجربه مهد کودک لذت ببرد.
اضطراب جدایی در نوزادان
اضطراب جدایی در نوزادان، یک مرحله طبیعی از رشد عاطفی آنها است که معمولاً از ۶ ماهگی شروع میشود و در ۳ سالگی به اوج خود میرسد. در این مرحله، نوزادان شروع به درک مفهوم جدایی میکنند و از اینکه والدین خود را از دست دهند، میترسند.
علائم اضطراب جدایی در نوزادان عبارتند از:
- گریه کردن و ناآرامی هنگام جدا شدن از والدین
- بهانهگیری و مقاومت در برابر رفتن به مهدکودک یا نزد مراقب دیگر
- ترس از غریبهها
- دیدن کابوسهای شبانه با مضمون جدایی
- تکرر ادرار یا مدفوع
- بیاشتهایی یا پراشتهایی
اضطراب جدایی در نوزادان معمولاً با گذشت زمان و افزایش اعتماد به نفس آنها، کاهش مییابد. با این حال، اگر علائم اضطراب جدایی در نوزاد شما شدید باشد یا بیش از ۶ ماه طول بکشد، ممکن است نشانهای از اختلال اضطراب جدایی باشد.
پسرم میره مهد گریه میکنه چیکار کنم
گریه کردن پسر شما در مهد کودک یک واکنش طبیعی است. بسیاری از کودکان در سنین پیش دبستانی از جدا شدن از والدین خود می ترسند. این ترس می تواند به دلایل مختلفی مانند اضطراب جدایی، عدم آشنایی با محیط مهد کودک یا نگرانی از اینکه والدینشان را دوست نداشته باشند، باشد.
در اینجا چند نکته وجود دارد که می توانید برای کمک به پسر خود برای سازگاری با مهد کودک انجام دهید:
- از قبل با او در مورد مهد کودک صحبت کنید. به او بگویید که مهد کودک یک مکان امن و سرگرم کننده است که در آن می تواند با کودکان دیگر بازی کند، یاد بگیرد و دوستان جدید پیدا کند.
- او را به مهد کودک ببرید تا قبل از شروع کلاس ها از محیط آن بازدید کند. آماده کردن کودک برای مهدکودک تا با مربیان و کودکان دیگر آشنا شود و احساس امنیت بیشتری کند.
- در روزهای اول، او را به مهد کودک ببرید و در آنجا بمانید تا آرام شود. سپس، به تدریج زمان حضور خود را در مهد کودک کاهش دهید.
- به او اطمینان دهید که هر روز به دنبال او می آیید. این به او کمک می کند تا احساس امنیت بیشتری کند.
- اگر پسر شما گریه می کند، سعی کنید خونسرد باشید و آرامش خود را حفظ کنید. با او صحبت کنید و به او بگویید که می دانید احساس ناراحتی می کند. به او اطمینان دهید که به زودی آرام می شود.
در صورتی که گریه پسر شما شدید باشد یا بیش از چند روز ادامه داشته باشد، با پزشک یا یک متخصص کودک مشورت کنید. ممکن است مشکل دیگری وجود داشته باشد که نیاز به درمان داشته باشد.
در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که می توانید امتحان کنید:
- یک عروسک یا اسباب بازی مورد علاقه او را در مهد کودک بگذارید تا احساس امنیت بیشتری کند.
- با مربیان مهد کودک صحبت کنید و از آنها بخواهید که به پسر شما کمک کنند تا با محیط جدید سازگار شود.
- اگر پسر شما نگران چیزی در مورد مهد کودک است، مانند اینکه آیا غذا دوست دارد یا نه، با مربیان صحبت کنید تا ببینید آیا می توانند در این زمینه به او کمک کنند.
پیشنهاد مشاور: ۵ نشانه که کودک شما اضطراب جدایی دارد
با بچه ای که مهد نمیره چه کنیم
بچه هایی که مهد نمی روند معمولاً از جدایی از والدین خود می ترسند. این ترس می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، مانند:
- ترس از ناشناخته ها
- ترس از اینکه تنها باشند
- ترس از اینکه مورد آزار و اذیت قرار گیرند
- ترس از اینکه والدینشان را از دست بدهند
برای کمک به بچه ای که مهد نمی رود، باید ابتدا علت ترس او را شناسایی کنید. سپس، می توانید با استفاده از راهکارهای زیر، به او کمک کنید تا بر ترس خود غلبه کند:
- با کودک خود در مورد ترس هایش صحبت کنید. به او اطمینان دهید که ترس او طبیعی است و شما در کنار او هستید تا به او کمک کنید.
- محیط مهد کودک را برای کودک خود آشنا کنید. قبل از اینکه او را به مهد کودک ببرید، چند بار با او به مهد کودک بروید و اجازه دهید محیط را ببیند و با مربیان آشنا شود.
- از وسایل مورد علاقه کودک خود در مهد کودک استفاده کنید. این کار به کودک کمک می کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد.
- در روزهای ابتدایی، در مهد کودک بمانید تا کودک شما به محیط عادت کند. سپس، به تدریج زمان حضور خود را در مهد کودک کاهش دهید.
- به کودک خود قول دهید که هر روز به دنبالش خواهید آمد. این کار به او کمک می کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد.
اگر کودک شما با وجود تلاش های شما، همچنان از مهد کودک رفتن امتناع می کند، بهتر است با یک روانشناس کودک مشورت کنید. روانشناس می تواند به شما کمک کند تا علت ترس کودک خود را شناسایی کنید و راهکارهای موثرتری برای کمک به او پیدا کنید.