بسیاری از دانشجویان به دنبال استفاده از مشاوره تحصیلی رایگان برای برطرف کردن مشکلات خود هستند.
در این مطالب نکاتی مهم در مورد تحصیل را هم با خانواده ها و هم با خود دانشجویان مطرح می کنیم.
شرایطی که در قرن بیست و یکم به وجود آمده باعث شده تا جوانان احساس کنند باید استقلال و شخصیت اجتماعی به دست آورند.
آن ها راهی را انتخاب می کنند که ان شخصیت را که لازمه زندگی در این زمان است به دست آورند.
از طرف دیگر پدر و مادر و فامیل انتظار دارند جوانان موفق شده و با شخصیت تر و بهتر از خودشان باشد.
تحصیل و دانش آموختن به طور قطع قسمت مهمی از زندگی دوران جوانی است.
موقعی که جوانی در تحصیلات خود موفق گردد با احتمال بیشتری در آینده نیز از نظر شخصیتی و اجتماعی موفق خواهد بود.
هدف والدین از فرستادن فرزند خود به دبستان و دبیرستان این است که ان ها :
- دانش و مهارت پیدا کنند.
- انضباط اخلاقی به دست آورند
- بدانند که چطور برای خود و آینده خود فکر کنند
- برنامه ای تدوین نمایند که چه طور مسائل و مشکلات خود را حل کنند
- در بحث و گفتگو با دیگران شرکت کنند
- عقاید مخالف خود را تحمل نماید
- صحبت کنند و بعد عمل کنند
- معیارهای اجتماعی خود را درک کنند و خود را با ان وفق داده
- وارد اجتماع شده و فرد مثبتی در اجتماع خود باشند.
چون پدر و مادر و فامیل هر جوانی در جهت رسیدن به اهداف فوق نقش مهمی دارند.
بنابراین پدر و مادر باید از خود سوال کنند که ایا آنها مسئولیت های خود را انجام داده اند؟
انجام این مسئولیت ها عبارتند از:
- ایا اهمیت تحصیل و دانش آموزان را به جوان خود فهمانده و او درک کرده است که موفق شدن بدون زحمت کشیده امکان پذیر نیست؟
- ایا به او فهمانده اید که آرزو و ثمره عمر شما و لذت های شما در موفقیت اوست و چه انتظاراتی از او دارید؟
- آیا انتظارات شما را درک کرده است؟
- آیا جوانه شما درک کرده است که وظایف مربوط به تحصیل و خانه را به خوبی انجام دهد؟
مطالعاتی که انجام گرفته است نشان می دهد که توجه به عوامل موفقیت بیشتر از تحصیلات خود پدر و مادر و عنوان آنها و یا درآمد آنها در موفقیت تحصیلات دانشگاهی جوانان موثر است.
دانشجویان خانواده های کم درآمد دو برابر بیشتر از خانواده هایی هستند که درآمد کافی و تحصیلات عالی داشتند زیرا اقدامات فوق انجام را انجام داده اند.
بنابر این توجه و عمل کردن به مطالب گفته شده در موفقیت جوانان بسیار مهم می باشد.
بعضی از پدر و مادرها در مقابل عدم موفقیت فرزند جوانش آن عصبانی و خشمگین می شود که آن هم موجب نگرانی بیشتر و فشار روانی و هیجانی جوان می گردد.
این موجب می شود که زندگی و روزگار جوان توام با هیجانات و افسردگی گردد.
اگر جوانی در دانشگاه موفق نشوند پدر و مادر باید به دنبال علت آن برآیند.
تصور نکنند که نبود پدر و مادر موجب عدم موفقیت جوان شده است.
در واقع پدر و مادر در این مواقع باید بررسی کنند که آیا فشارهای روانی و یا مشکلاتی از قبیل دوستی های نادرست مسائل جسمی و بیماری وجود داشته است یا خیر؟
بعضی از والدین مایل هستند فرزندانشان علم و رشته و شغلی را که خودشان دوست دارند انتخاب کنند.
اگر پدر قاضی دادگستری است مایل است فرزندش همان رشته تحصیلی و شغل را انتخاب کند.
اگر پزشک است می خواهد فرزندش پزشک شود.
اگر به کار ازاد مشغول است تمایل دارد او هم به کار آزاد مشغول شود.
برخی نیز برعکس هستند و موفقیت های به دست نیاورده اند و نتوانستند به دست بیاورند لذا می خواهند فرزندشان به دست آورند.
پدری که خود تحصیلات دانشگاهی نداشته است دوست دارد تا فرزندش تحصیلات دانشگاهی داشته باشد و به درجات عالی دانشگاهی برسد.
اگر پدر و مادران اصرار کنند که فرزندشان رشته تحصیلی مورد نظر ان ها را انتخاب کند که به آن علاقه مند نیست و یا توانایی و استعداد انجام ان را ندارد.
مسلما در آن رشته موفق نخواهد بود و عمر و وقت و منابع مالی خود را ضایع خواهد کرد.
بعضی از جوان ها بر اینکه پدر مادر خود را راضی کنند توصیه آنها را قبول می کنند ولی اگر شرایط آن رشته را نداشته باشند اصلا موفق نخواهند شد.
اگر پدر مادر از توجه به خواسته های جوان خودداری کنند سبب می شود که نه تنها موجب موفقیت او نمی گردند بلکه باعث می شوند که به تدریج حتی سعی و کوشش را از جوان خود بگیرند.
انتخاب شغل موضوعی نیست که پدر مادر بخواهند به جوان هایشان تحمیل کنند زیرا ممکن است اثرات سوء آن بیشتر از اثرات مثبت آن باشد.
لذا مشکلات تحصیلی جوانان را می توان یکی از مشکلات مهم انان در این دوران دانست.
چرا که مشکلات تحصیلی جوانان می تواند باعث به وجود آمدن مشکلات بسیار زیادی در طول زندگی و در آینده آنها در زمینه های شغلی و ازدواج و جایگاه های اجتماعی گردد.
لذا در نهایت باید گفت که خانواده ها و پدر و مادرها باید مشکلات تحصیلی جوانان را جدی گرفته و در جهت رفع آنها با دقت لازم و با همکاری جوانان بکوشند.
برنامه ریزی نکنید. اول برنامه ریزی کردن را یاد بگیرید