روش حرکت موثر، که توسط یک درمانگر رقص به نام استارکز وایتهوز معرفی شد، شامل حرکاتی است که منجر به بهبود در شناخت وضعیت خود و سلامت روانی بهتر می شود.
متخصصان سلامت روانی واجد شرایط، می توانند از این روش خلاقانه در دوره های درمان مربوط به افراد، زوج ها و گروه ها، استفاده کنند.
باور بر این است که روش حرکت موثر در مورد افرادی که برای درمان مشکلات مربوط به تکلم خود نمی توانند از روش های درمانی مرسوم همانند تکلم درمانی استفاده کنند، روش موثری می باشد.
• تاریخچه روش حرکت موثر
• تکنیک ها و تمرینات حرکت موثر
• حرکت موثر در طول درمان
• نقش درمانگر در حرکت موثر
• نگرانی ها و محدودیت های مربوط به حرکت موثر
تاریخچه حرکت موثر
حرکت موثر، که ریشه در مفهوم کار جانگ در مورد تخیل مصور دارد، توسط یک درمانگر رقص، به نام ماری استارکز وایت هوز، در دهه ۱۹۵۰ معرفی شد.
حرکت موثر، که اسم اولیه آن “حرکت در عمق” بوده است، از زمانی شرع شد که وایت هوز، که قبلا از روش روان درمانی استفاده می کرد، اعلام کرد که از این زمان به بعد، از روش کار های حرکتی در درمان افراد استفاده خواهد کرد.
در مراحل بعدی، وایت هوز با کمک دو دانشجوی خود، جنت آدلر و خوان چودرو ، این روش کار خود را توسعه داد.
هر سه نفر مذکور، به روش های رقص و حرکت خاصی علاقه مند بودند که با هماهنگی مغز، بدن و روح انجام گیرد.
همه این افراد دارای پیش زمینه گسترده ای در زمینه رقص بودند، و به آنها کمک کرد تا روش های حرکتی خود انگیخته ای را بیابند که می تواند بر سلامت روانی فرد تاثیر مثبتی داشته باشد.
وایت هوز، آدلر و چورو، با همکاری یکدیگر حرکت موثر را به عنوان یک نوع روش درمانی طراحی کردند که بر مبنای اصول تحلیل جانگیان ها و همچنین بینش درونی مربوط به تمرینات روحی بود.
تمرین ها و تکنیک های مربوط به حرکت موثر
در حرکت موثر، مشارکت کنندگان تشویق می شوند تا تمرکز خود را بر روی زمان حال بگذارند و احساسات درونی خود را از طریق حرکات رقص بی مقدمه و بدون برنامه ریزی انجام دهند و برای کاهش حواس پرتی، چشم های خودشان را بسته نگه دارند.
هدف اصلی این روش این است که به افراد اجازه دهد تا بدن و ذهن خود را به هم مرتبط کنند و تجربیات درونی این افراد، آنها را به حرکت در بیاورد.
این نوع درمان فاقد هر نوع رقص آرایی، موسیقی و برنامه قبلی می باشد.
مشارکت کنندگان تشویق می شوند تا با استفاده از حرکات هوشمندانه و پرمعنا، بر احساسات، عواطف، تجربیات و وجود خود، تسلط یابند.
هدف از حرکت موثر، کمک به ایجاد فضای امنی است که افراد می توانند خود آگاهی خود را افزایش دهند، بر درمان خود تمرکز کنند و در نهایت وضعیت خود اظهاری آنها بهبود یابد.